De groteske werken van Ensor halen hun kracht en betekenis niet enkel uit de schilderkunstige bravoure waarmee hij lelijke en schrikwekkende tronies en maskers en skeletten schildert, en niet enkel uit de latent agressieve en/of latent revolterende situaties die hij ensceneert. Specifiek voor Ensor is dat hij door de ambivalentie van het 'kader' te activeren, een complexe beeldruimte creëert waarvan het 'werkelijkheidsstatuut' complex en onstabiel is. Zo wordt de narratieve 'eenheid van handeling' en meteen de begrijpelijkheid van het beeld aangetast, en het beeld als geheel meer verontrustend.
http://ift.tt/2q5UPTF
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου